Czy wbijanie gwoździ przynosi realne korzyści?
Tylko dlatego, że żadna choroba nie może być wyleczona przez wbijanie gwoździ, nie oznacza, że praktyka ta jest bezużyteczna.
Reklama
Układ nerwowy składa się z dwóch części. Pierwsza jest somatyczna, kontroluje ruchy dowolne, czyli to, co jest podporządkowane ludzkiej woli. Druga jest autonomiczna, kontroluje procesy, które zachodzą mimowolnie: oddychanie, bicie serca, krążenie krwi, produkcję hormonów, w tym endorfin.
Endorfina jest znana jako „hormon szczęścia”. Jest produkowana, gdy robisz rzeczy, które kochasz: jesz pyszne jedzenie, przytulasz się, ćwiczysz. Endorfiny pełnią jednak jeszcze jedną ważną funkcję. Kiedy jesteś ranny i odczuwasz ból, Twój mózg wytwarza ten hormon, który działa jak naturalny środek przeciwbólowy.
Kiedy stajesz na gwoździu, odczuwasz ból. Mózg otrzymuje sygnał o urazie, który wyzwala produkcję endorfin. Gdy tylko przestajesz ćwiczyć, ból ustępuje, ale działanie hormonów utrzymuje się jeszcze przez jakiś czas. Dlatego wiele osób po wbiciu gwoździa odczuwa euforię i rozluźnienie mięśni.
